Historia gitary

Gitara to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i wszechstronnych instrumentów wykorzystywanych w muzyce. Występuje w niemal każdym gatunku, od muzyki klasycznej po rock, a jej początki sięgają czasów starożytnych. Zapraszamy do lektury poniższego tekstu, aby dowiedzieć się więcej o tym popularnym instrumencie. Być może posiadałeś lub posiadasz swoją gitarę przez kilka lat, a może nawet dłużej. Ale jak daleko wstecz tak naprawdę sięga jej historia?

Początki gitary

Nie ma momentu, w którym wynaleziono gitarę, jaką znamy dziś. Nawet jej początki są bardzo trudne do wyśledzenia ze względu na brak dokumentacji i badań w tym zakresie. Historycy sugerują, że pierwsze instrumenty uderzająco podobne do współczesnej gitary pojawiły się w XII-wiecznej Hiszpanii. Podczas gdy niektórzy twierdzą, że współczesna gitara jest potomkiem średniowiecznej lutni, a nawet greckiej kithary. Niemniej, niektórzy historycy zakwestionowali ten fakt i sugerowali, że instrument pochodzi z zupełnie innego źródła. I tak, słowo „gitara” prawdopodobnie pochodzi od hiszpańskiej nazwy „Guitarra Latina”, która była używana w odniesieniu do chordofonów, a więc instrumentów najczęściej kojarzonych z gitarą.

Najbardziej znaczący rozwój w kierunku projektowania współczesnej gitary nastąpił w XVI wieku. „Gitary” zostały podzielone wówczas na dwie odmiany – lutnię, zaokrąglony instrument średniowieczny o niewielkiej głośności, oraz vihuela, której konstrukcja znacznie bardziej przypominała tę, którą znamy dzisiaj.

Jej kształt miał coś w rodzaju „talii”, a struny zaprojektowano tak, aby były brzdąkane, a nie szarpane. Chociaż te wczesne instrumenty były popularne, to jednak nie były zbyt przydatne w grze zespołów, a kompozytorzy często ignorowali je na rzecz głośniejszych i bardziej stylizowanych instrumentów.

Rozwój gitary

Projekt nowoczesnej gitary przypisuje się Hiszpanowi Antonio Torres Jurado. Około XVIII wieku Jurado przyjrzał się dwóm używanym prototypom gitar i zdecydował, że gdyby mógł połączyć najlepsze elementy każdego z nich, wyniósłby ten instrument na zupełnie nowy poziom. Zwiększył rozmiar skrzyni instrumentu i wydłużył szyję. Ponieważ struny często powodowały, że instrument sam się zapadał pod wpływem napięcia i nacisku, użył drewnianych wzmocnień, aby zapewnić jego wytrzymałość podczas granie. Dzięki tym zmianom gitara nagle poprawiła się zarówno pod względem głośności, jak i projekcji, wydobywając głośniejszy, bardziej zaokrąglony dźwięk, który stał się synonimem dzisiejszego instrumentu.

Muzycy z Francji, Hiszpanii, Włoch i Portugalii również dokonali zmian w nowym projekcie gitary, poprawiając jej strukturę i jakość dźwięku, aby stworzyć instrument, który był lżejszy i mógł wytrzymać bardziej złożone granie.

Jednak gitara dalej pozostawała w niełasce kompozytorów i muzyków na całym świecie. Często była postrzegana jako gorszy instrument niż opcje orkiestrowe używane przez główne postacie muzyczne w tym czasie i kompozytorów klasycznych, takich jak Mozart, Beethoven i Bach. Chociaż konstrukcja Jurado – którą teraz uważamy za gitarę klasyczną – sprawiła, że ​​instrument był bardziej elegancki i wygodniejszy dla gracza, nie przyczyniło się to do wzrostu popularności tego instrumentu.

Gitary w XX wieku

Największy punkt zwrotny w popularności gitary nastąpił na początku XX wieku. Gitara zyskała reputację instrumentu, na którym można łatwo nauczyć się grać, a gdy rozprzestrzeniła się na całym świecie, coraz więcej osób próbowało swoich sił na instrumencie. Stare struny zostały zastąpione stalowymi lub nylonowymi syntetycznymi, które były wygodniejsze w palcach, a w niektórych przypadkach wydawały też bardziej charakterystyczny dźwięk. Gitara klasyczna, którą Jurado zapoczątkował trochę wcześniej, została ponownie opracowana, aby stworzyć gitarę akustyczną, która była głośniejsza niż jej poprzednik.

Wiele osób próbowało „elektryzować” gitarę, ale dopiero w latach 30. XX wieku pionierzy gitary Leo Fender i Les Paul zaczęli opracowywać gitarę akustyczną do tego właśnie celu. I tak, pierwsze gitary elektryczne zaczęły pojawiać się pod koniec lat 30. z tylko jedną poważną wadą projektową – były puste. To powodowało wibracje i sprzężenie zwrotne po podłączeniu ich do wzmacniaczy. Tak więc Leo Fender stworzył wytrzymałą gitarę o twardym ciele, która jest produkowana i dystrybuowana do dziś.

Fender opracował również dwa różne modele gitar, które mogą być używane w wielu gatunkach – Telecaster i Stratocaster. Przypisuje mu się również pomoc w opracowaniu basu elektrycznego, który wywodzi się z tradycyjnej konstrukcji gitary.

W ostatnich latach gitary stały się lżejsze, smuklejsze, konfigurowalne i jeszcze trwalsze. Niektóre projekty stały się nawet kultowymi elementami muzyki i kultury rockowej – patrz Gibson Les Paul Slasha, klasyczny Fender Stratocaster Erica Claptona, Fender Esquire Springsteena czy klasyczny Gibson SG Angusa Younga AC/DC.